قهوه عربیکا
راهنمای مطالعه
قهوه عربیکا نوشیدنی محبوبی است که در سراسر جهان از آن لذت میبرند و به خاطر طعم ملایم و عطر پیچیدهاش طرفدار دارد. در این گزارش به دنیای عربیکا و تاریخچه، رشد، پردازش، ویژگیهای ظاهری آن را بررسی می کنیم.
تاریخچه و خاستگاه دانه قهوه عربیکا
قهوه عربیکا یکی از انواع قهوه های موجود در دنیا است. دارای طعمی پیچیده، ملایم و تلخی کم همراه با رایحه میوه ای می باشد. از ارتفاعات یمن سرچشمه می گیرد، از طریق مسیرهای تجاری گسترش یافت و به یک نیروی غالب در تولید جهانی قهوه تبدیل شد.
قهوه عربیکا بومی اتیوپی است، جایی که تنوع ژنتیکی عمده این گونه یافت می شود. مورخان بر این باورند که دانههای قهوه ابتدا از جنگلهای قهوه در جنوب غربی اتیوپی به یمن برده شد و در آنجا به عنوان یک محصول کشت میشد. افسانه ها از گله داران صحبت می کنند که متوجه رفتار پرانرژی حیوانات خود پس از مصرف توت قهوه می شوند. با گذشت زمان، اتیوپیایی ها شروع به استفاده از قهوه برای خواص محرک آن کردند، اغلب دانه ها را خرد کرده و با چربی مخلوط می کردند.
تاریخچه و خاستگاه دانه قهوه عربیکا
قهوه عربیکا یکی از انواع قهوه های موجود در دنیا است. دارای طعمی پیچیده، ملایم و تلخی کم همراه با رایحه میوه ای می باشد. از ارتفاعات یمن سرچشمه می گیرد، از طریق مسیرهای تجاری گسترش یافت و به یک نیروی غالب در تولید جهانی قهوه تبدیل شد.
قهوه عربیکا بومی اتیوپی است، جایی که تنوع ژنتیکی عمده این گونه یافت می شود. مورخان بر این باورند که دانههای قهوه ابتدا از جنگلهای قهوه در جنوب غربی اتیوپی به یمن برده شد و در آنجا به عنوان یک محصول کشت میشد. افسانه ها از گله داران صحبت می کنند که متوجه رفتار پرانرژی حیوانات خود پس از مصرف توت قهوه می شوند. با گذشت زمان، اتیوپیایی ها شروع به استفاده از قهوه برای خواص محرک آن کردند، اغلب دانه ها را خرد کرده و با چربی مخلوط می کردند.
ویژگی قهوه عربیکا
دانه های قهوه عربیکا به حالت بیضی شکل و چین دراز وسط معروف هستند. در مقایسه با انواع دیگر قهوه دارای اسیدیته ملایم تر، عطر غنی تر و طیف وسیع تری از نت های طعمی، از میوه ای و گلی گرفته تا شکلاتی و مغزی است. لوبیا عربیکا به حالت بیضی شکل و کمی دراز شناخته شده است. اندازه دانه های عربیکا به طور کلی کوچکتر از دانه های روبوستا هستند. رنگ قهوه های عربیکا بو داده نشده معمولاً رنگ سبز مایل به آبی یا زرد مایل به سبز دارند و سطحی صاف با چین و چروک مرکزی قابل توجه دارند. این چین در طول لوبیا است و اغلب به شکل S توصیف می شود.
ویژگی قهوه عربیکا
دانه های قهوه عربیکا به حالت بیضی شکل و چین دراز وسط معروف هستند. در مقایسه با انواع دیگر قهوه دارای اسیدیته ملایم تر، عطر غنی تر و طیف وسیع تری از نت های طعمی، از میوه ای و گلی گرفته تا شکلاتی و مغزی است. لوبیا عربیکا به حالت بیضی شکل و کمی دراز شناخته شده است. اندازه دانه های عربیکا به طور کلی کوچکتر از دانه های روبوستا هستند. رنگ قهوه های عربیکا بو داده نشده معمولاً رنگ سبز مایل به آبی یا زرد مایل به سبز دارند و سطحی صاف با چین و چروک مرکزی قابل توجه دارند. این چین در طول لوبیا است و اغلب به شکل S توصیف می شود.
لوبیا عربیکا ممکن است درخشندگی نقره ای روی سطح خود داشته باشد. نقایصی مانند لکه های سیاه، لوبیای شکسته یا آسیب حشرات در دانه های عربیکا با کیفیت بالا کمتر دیده می شود.
محتوای کافئین قهوه عربیکا
عربیکا به دلیل طعم آن مورد احترام است، در مقایسه با همتای خود، قهوه روبوستا، مقدار کمی کافئین کمتری دارد. یک فنجان معمولی قهوه عربیکا حاوی حدود 80 تا 120 میلی گرم کافئین است. کسانی که تجربه مزه ملایم تری را ترجیح می دهند، انتخاب مناسبی است.
محتوای کافئین قهوه عربیکا
عربیکا به دلیل طعم آن مورد احترام است، در مقایسه با همتای خود، قهوه روبوستا، مقدار کمی کافئین کمتری دارد. یک فنجان معمولی قهوه عربیکا حاوی حدود 80 تا 120 میلی گرم کافئین است. کسانی که تجربه مزه ملایم تری را ترجیح می دهند، انتخاب مناسبی است.
انواع دانه قهوه عربیکا
در خانواده قهوه عربیکا، طیف متنوعی از انواع دانهها وجود دارد که هر کدام دارای مشخصات طعم منحصر به فردی هستند. انواع محبوب عبارتند از:
- بوربون: به خاطر شیرینی و اسیدیته متعادلش معروف است.
- Caturra: یک فنجان درخشان و مرکباتی تولید می کند.
- Typica: مشخصات طعمی صاف و ملایم را ارائه می دهد.
- موکا جاوا: ترکیبی از دانه های عربیکا و روبوستا که به خاطر نت های شکلاتی اش معروف است.
انواع دانه قهوه عربیکا
در خانواده قهوه عربیکا، طیف متنوعی از انواع دانهها وجود دارد که هر کدام دارای مشخصات طعم منحصر به فردی هستند. انواع محبوب عبارتند از:
- بوربون: به خاطر شیرینی و اسیدیته متعادلش معروف است.
- Caturra: یک فنجان درخشان و مرکباتی تولید می کند.
- Typica: مشخصات طعمی صاف و ملایم را ارائه می دهد.
- موکا جاوا: ترکیبی از دانه های عربیکا و روبوستا که به خاطر نت های شکلاتی اش معروف است.
شرایط رشد قهوه عربیکا
دانه عربیکا در مناطق کوهستانی با شرایط آب و هوایی خاص رشد می کند. این مناطق “کمربند قهوه” شرایط ایده آلی از آفتاب، بارندگی و دما را برای شکوفایی گیاه عربیکا فراهم می کند.
کمربند قهوه: نواری را در اطراف زمین در نزدیکی خط استوا تصور کنید. این منطقه که به کمربند قهوه معروف است، ترکیبی عالی از عوامل آب و هوایی برای کشت قهوه دارد. شامل: آفتاب، بارندگی و دما می شود.
شرایط رشد قهوه عربیکا
دانه عربیکا در مناطق کوهستانی با شرایط آب و هوایی خاص رشد می کند. این مناطق “کمربند قهوه” شرایط ایده آلی از آفتاب، بارندگی و دما را برای شکوفایی گیاه عربیکا فراهم می کند.
کمربند قهوه: نواری را در اطراف زمین در نزدیکی خط استوا تصور کنید. این منطقه که به کمربند قهوه معروف است، ترکیبی عالی از عوامل آب و هوایی برای کشت قهوه دارد. شامل: آفتاب، بارندگی و دما می شود.
عربیکا مدرن
تقریباً 60 درصد از قهوه جهان امروز را عربیکا تشکیل می دهد. امروزه کشورهایی مانند برزیل، کلمبیا، اتیوپی و گواتمالا به خاطر دانههای عربیکا با کیفیت بالا شهرت دارند. هر کدام به دلیل عواملی مانند تفاوتهای گونهای و روشهای فرآوری، طعمهای منحصربهفردی دارند.
فرآوری دانه عربیکا
گیلاس عربیکا پس از برداشت، یک مرحله پردازش دقیق را پشت سر می گذارد. دو روش متداول فرآیند مرطوب و فرآیند خشک هستند و به طور قابل توجهی بر مشخصات طعم نهایی تأثیر می گذارد. در اینجا خلاصه ای از دو روش رایج پردازش آورده شده است:
- فرآیند مرطوب (فرایند شسته شده)
- فرآیند خشک (فرایند طبیعی)
فرآیند مرطوب (فرایند شسته شده)
اولین مرحله شامل برداشتن گوشت خارجی میوه (پالپ) از گیلاس قهوه است. لوبیاها را جدا می شوند و آنها را در لایهای چسبناک به نام موسیلاژ میگذارند.
تخمیر: لوبیاهای پوشش داده شده با موسیلاژ در مخازن آب برای تخمیر کنترل شده غوطه ور می شوند.
شستشو: پس از تخمیر، لوبیاها کاملاً شسته می شوند تا هرگونه موسیلاژ و ناخالصی باقی مانده از بین برود.
خشک کردن: اغلب در بسترهای مرتفع تحت نور خورشید کنترل شده یا خشک کن های مکانیکی دانه ها را خشک می کنند و رطوبت حدود 10 تا 12 درصد کاهش داده می شود. در نهایت دانه ها را به چیزی تبدیل می شوند که آن را دانه های قهوه سبز می نامیم.
فرآیند مرطوب (فرایند شسته شده)
اولین مرحله شامل برداشتن گوشت خارجی میوه (پالپ) از گیلاس قهوه است. لوبیاها را جدا می شوند و آنها را در لایهای چسبناک به نام موسیلاژ میگذارند.
تخمیر: لوبیاهای پوشش داده شده با موسیلاژ در مخازن آب برای تخمیر کنترل شده غوطه ور می شوند.
شستشو: پس از تخمیر، لوبیاها کاملاً شسته می شوند تا هرگونه موسیلاژ و ناخالصی باقی مانده از بین برود.
خشک کردن: اغلب در بسترهای مرتفع تحت نور خورشید کنترل شده یا خشک کن های مکانیکی دانه ها را خشک می کنند و رطوبت حدود 10 تا 12 درصد کاهش داده می شود. در نهایت دانه ها را به چیزی تبدیل می شوند که آن را دانه های قهوه سبز می نامیم.
فرآیند خشک (فرایند طبیعی)
خشک کردن آفتاب: در این روش، کل گیلاس قهوه، از جمله پالپ، بر روی سطوح در حال خشک شدن زیر نور مستقیم خورشید قرار می گیرد. چرخاندن منظم گیلاس ها خشک شدن یکنواخت را تضمین می کند.
پوست کندن: پس از خشک شدن به میزان رطوبت مورد نظر، میوه خشک اطراف لوبیا شکننده شده و به صورت مکانیکی حذف می شود.
فرآیند خشک، قهوهای کاملتر با ویژگیهای خاکی و میوهای تولید میکند که اغلب به عنوان طعم «شراب» توصیف میشود.
فرآیند خشک (فرایند طبیعی)
خشک کردن آفتاب: در این روش، کل گیلاس قهوه، از جمله پالپ، بر روی سطوح در حال خشک شدن زیر نور مستقیم خورشید قرار می گیرد. چرخاندن منظم گیلاس ها خشک شدن یکنواخت را تضمین می کند.
پوست کندن: پس از خشک شدن به میزان رطوبت مورد نظر، میوه خشک اطراف لوبیا شکننده شده و به صورت مکانیکی حذف می شود.
فرآیند خشک، قهوهای کاملتر با ویژگیهای خاکی و میوهای تولید میکند که اغلب به عنوان طعم «شراب» توصیف میشود.